Często oglądamy świetne filmy, zachwycamy się i zapominamy, zamiast przekazać wrażenia innym i zachęcić do oglądania...

Całkiem niedawno miałam przyjemność zobaczyć film pt. "Gangi Nowego Jorku". Jest to historia Amsterdama Vallona, który w dzieciństwie był świadkiem śmierci swojego ojca, zabitego przez przywódcę gangu Tubylców. Po 15 latach mężczyzna powraca do rodzinnego miasta, by pomścić śmierć rodzica i odbudować jego dawny gang. Morderca, Bill "Rzeźnik" Cutting, nie rozpoznaje syna swojego wroga, chłopak szybko zyskuje jego sympatię.

Pomimo niezbyt oryginalnej fabuły, film ten warto obejrzeć z kilku powodów.
Po pierwsze: rys historyczny. Uświadamia, że miasto, które dziś jest z jedną największych metropolii świata wyrosło z brudu, nędzy i ludzkiej krwi.
Po drugie: obsada. Doświadczeni i znani aktorzy, wspaniale wywiązujący się ze swoich ról (Leonardo DiCaprio, Cameron Diaz, Daniel Day-Lewis).
Po trzecie: muzyka. Irlandzkie rytmy, idealnie oddające nastrój filmu.

Jedyne, co mnie dość niemile zaskoczyło, to długość filmu: trał niemal trzy godziny, choć nie nazwała bym tego czasu zmarnowanym. I tak oto najlepsza część dnia znów upłynęła przed TV...

Dziś obejrzałem wspaniały, wzruszający film. A przynajmniej ja się wzruszyłem. Prawie popłakałem.
Film nosił tytuł: "Odnaleźć przeznaczenie". Opowiadał o 12-letnim chłopcu, który został odebrany swoim rodzicom i zabrany na kilka lat do bułgarskiego obozu pracy. W obawie przed śmiercią ucieka z tego obozu. Strażnik pomaga mu uciec, załatwił mu papiery i powiedział, że musi pojechać do Danii. Młody chłopak czuł się nieswojo na wolności, ciągle żył w strachu obawiając się złapania, pobicia i odesłania do obozu. Po drodze spotyka różnych ludzi, którzy wcale nie chcieli dla niego źle, ale on nie potrafił nikomu zaufać. Chłopak pomagał tym, którzy pomocy potrzebowali i dzięki temu dostawał jedzenie i nocleg, jednak nigdzie nie mógł zatrzymać się na dłużej gdyż ciągle chciał dotrzeć do Danii. W Mediolanie spotyka malarkę, która zabiera go do siebie do Szwajcarii, a tam w jednej z księgarni chłopiec znajduje na tylnej okładce książki zdjęcie swojej matki. Wtedy wszystko dzieje się już bardzo szybko, a sam moment spotkania z matką jest bardzo wzruszający. Ach, dawno się tak na filmie nie wzruszyłem.
Polecam, warto obejrzeć, naprawdę.

Pewnie chodzi o jakieś wzruszające, piękne, mądre i głębokie filmy...


Rzadko oglądam coś podobnego, jednak ostatnim takim filmem, który mogę polecić jest - Lektor. Bardzo wyważone i dobre kreacje głównych bohaterów oraz spokojny, melanlochijny, wzruszający obraz i historia pięknej miłości.

Ponadto stwierdzam, że Ralph Fiennes staje się moim ulubionym aktorem.

Ralph mniam mniam
a widziałaś Angielskiego Pacjenta? film tego samego reżysera i również gra w nim Finnes

z filmów które ostatnio widziałam bardzo pozytywne zaskoczyła mnie Maria Antonina Sofii Coppoli
spodziewałam się kolejnego typowego historyczno-kostiumowego filmu , a tutaj mila niespodzianka!
film równie dobrze mógłby opowiadać o współczesnej nastolatce, która nagle znajduje się w niewłaściwym miejscu przerastającym ją, a jej jedyną obrona jest ucieczka od obowiązków i pogrążenie się wiecznej zabawie
Soffia Coppoli nie chciała zrehabilitować królowej, jednak ukazać jej bardziej prawdziwe, ludzkie oblicze: 14-letniej zagubionej dziewczyny trafiającej na całkowicie obcy dwór, z dala od krewnych i przyjaciół
któż z nas zachowałby się inaczej?
współczesna muzyka w filmie jeszcze bardziej potęguje wrażenie uniwersalności a gra Kristen Dunst naprawdę jest godna podziwu

I właśnie takim filmem jest August Rush/Cudowne dziecko. Film opowiada historie Evana który wychował się w sierocińcu, ucieka jednak z tamtąd gdyż wierzy że jego rodzice żyją i chce ich odnaleźć. Chłopak ma niespotykany talent do muzyki. Gdy trafia do Nowego Jorku przygarnia go Czarodziej (w tej roli Robin Williams) - człowiek który wykorzystuje zdolne dzieci żeby zarabiać pieniądze gdy odkrywa dar Evana postanawia go wykorzystać. Tytułowy August Rush jest pseudonimem artystycznym Evana wymyślonym przez Czarodzieja.
Największym atutem filmu oczywiście jest muzyka, ale inne aspekty również stoją na wysokim poziomie. Naprawdę bardo polecam.

Popieram, film rozbroił mnie dosłownie wszystkim, od muzyki, przez smutne życie dzieciaka aż po historię jego rodziców... W sumie nie często płaczę na filmach, ale wiadomo, muzyka łagodzi obyczje itp. xD polecam także

Ja rzadko oglądam jakieś głębokie i wzruszające filmy ale taki, który zapadł mi w pamięć to "Holiday".
Dwie kobiety: Amanda i Iris prowadzą monotonne życie. Każda ma stałą pracę z której nie ma za dużej satysfakcji. Obie mają pecha w miłości. Jedna zdradzona, druga zakochana bez wzajemności.
Przez ogłoszenie internetowe zamieniają się domami na parę dni i starają się odpocząć od swoich problemów..

W rolach głównych Cameron Diaz i Kate Winslet oraz mój ulubiony aktor (jeden z ulubionych :]) Jude Law.


Niby takie coś romantycznego to

Ja polecam film Człowiek z Ziemi(Man from Earth). Nie wiem czy nie polecałem już tego na starym forum, ale film tak mi przypadł do gustu, że mogę namawiać ludzi do oglądania codziennie. W skrócie film opowiada o "jaskiniowcu", który przeżył do naszych czasów i opowiada swoją historię w grupie znajomych profesorów(sam jest również profesorem), którzy próbują podważyć jego "bajeczkę", bo przecież nie są w stanie uwierzyć, że coś takiego mogło mieć miejsce. Film porusza wiele ciekawych kwestii, w tym chrześcijaństwo(jest wręcz przedstawiona alternatywna historia powstania tej religii ).
Jeśli ktoś liczy na akcję to może od razu odpuścić, bo wszystko dzieje się w jednym pomieszczeniu W każdym bądź razie gorąco polecam

Udało mi się przyłapać ostatnio na Canal + Film film pt.: "Pojedynek".
Jeden z lepszych filmów jakie oglądałem. Nie ma żadnego momentu, do którego bym się mógł jakkolwiek przyczepić, a wręcz przeciwnie. i muzyka, gra aktorska a nawet zdjęcia są moim zdaniem jednymi z najlepszych.

Jest to thriller, w którym w sumie występuje jedynie dwóch panów. Jeden z nich jest pisarzem kryminałów, drugi kochankiem żony tego pierwszego. Film zaczyna się w momencie gdy kochanek przyjeżdża do pisarza do rezydencji, porozmawiać na temat rozwodu. I tutaj zaczyna się gra.
W główne role wcielają się Michael Caine i Jude Law. Gorąco Polecam, bo warto!

Kolejny dramat. "Ja w środku tańczę". Już ma kilka lat, ale obejrzałam go stosunkowo niedawno i muszę powiedzieć, że James McAvoy robi na mnie duże wrażenie. Ten facet ma w sobie coś takiego... Ciężko to opisać, ale jak do tej pory w każdym filmie, w którym go widziałam, grał po prostu świetnie. Film porusza niesamowicie ważną kwestię ludzi upośledzonych fizycznie i jest może ciut naciągany i wyidealizowany, ale o to właśnie chodzi, aby spojrzeć na ten problem z nadzieją i optymizmem. Niezwykle wzruszający i pogodnie-tragiczny. Piękny, naprawdę piękny.

Ze swojej strony mogę polecić niemiecki film Edukatorzy. Jest to historia trójki znajomych, którzy próbują dać do zrozumienia bogatym ludziom, że to nie pieniądze są najważniejsze. Dwójka głównych, męskich bohaterów wchodzi do domów bogaczy w czasie ich nieobecności i... przestawiają meble i zostawiają karteczkę np. z napisem "Grube lata już minęły". Chcą dać ludziom do zrozumienia, że nie mogą czuć się bezpiecznie nawet w swoim domu. A dalszych losów bohaterów nie będę zdradzała, jeśli ktokolwiek ma zamiar obejrzeć film to nie będę opowiadać o reszcie.
Kolejnym filmem godnym polecenia jest Bez mojej zgody. Film opowiada o pewnej rodzinie, w której najstarsza córka jest ciężko chora i potrzebuje ciąłych przeszczepów. Gdy choroba się zaczęła rodzice postanowili spróbować zapłodnenia in vitro, aby mieć idealnego dawcę wszystkiego dla córki. I tak na świat przyszła Anna. Trzynastoletnia dziewczynka po kilkunastu operacjach, pomimo swojego młodego wieku, chce usamodzielnienia medycznego. Nie chce być już dawcą, gdyż miała oddać nerkę siostrze. Prosi więc o pomoc najlepszego adwokata w mieście, a ten godzi się jej pomóc prawie bez opłaty. Później widz dowiaduje się dlaczego Anna nie chciała już pomagać siostrze i dlaczego sławny adwokat chciał pomóc za darmo w tak trudnej do wygrania sprawie. Jest także książka o tym samym tytule, lecz nie dane mi było niestety jej czytać.

ostatnio byłam na "Ondine". Jest to trochę niejednoznaczny film fantasy: rybak podczas połowu ryb wyciąga w swojej sieci dziewczynę. Jego córka zaczyna się tym interesować i jak to dziecko jest pewna że ta dziewczyna to "selkie"- legendarna postać(coś w stylu kobieta-foka). oczywiście, bardzo trudno się nie domyślić, że rybak i "selkie" się w sobie zakochują. Posiada elementy komedii, naprawdę śmieszne i w miarę inteligentne . Myślę że jest warty polecenia, jest inny od większości lecących teraz filmów.

Polecam 'The lake house' (Dom nad jeziorem) Tutaj moze przytocze recenzje jednego z portali, gdyz sama nie potrafiłabym tego logicznie wytłumaczyc;
"Dom nad jeziorem" wykorzystuje stary dobry motyw (choćby z klasycznego filmu "Sklep na rogu", czy jego remake'u "Masz wiadomość") miłości korespondencyjnej. Lekarka Kate (Bullock) i architekt Alex (Reeves) zakochują się w sobie za pośrednictwem listów. Miejscem ich wymiany jest drewniana skrzynka pocztowa stojąca przy szklanym domu nad jeziorem. I tu pewne nowum: Alex żyje w Chicago w 2004, Kate w 2006. A skrzynka na listy, z nieznanych bliżej (oraz niewyjaśnionych przez scenarzystów) przyczyn, jest portalem łączącym dwie rzeczywistości oraz dwa serca.

Film ma swoje nieścisłości logiczne, ale i tak polecam

Wreszcie wczoraj obejrzałam film, który mogę polecić (po całej serii niedawnych niewypałów).
"W chmurach" to opowieść o specjaliście od zwalniania pracowników. Główną rolę gra George Clooney- moim zdaniem zagrał świetnie (a muszę powiedzieć, że nie przepadam za tym aktorem i Jego stylem gry aktorskiej). Film nieco dołujący, ale nie pozbawiony inteligentnego humoru. Główny bohater zostaje zmuszony do zapoznania nowej w firmie pracownicy, z tajnikami swojej pracy. Dochodzi do ciekawej konfrontacji pomiędzy nieco zblazowanym George'm Clooney'em a Jego młodziutką i nieco naiwną współpracownicą.
Warto obejrzeć

To ja może polecę parę filmów które ostatnio mi się podobały. Jakiś czas temu byłem w kinie na filmie Kick-Ass. Film opowiada o młodym kolesiu który zastanawiając się dlaczego w naszym świecie nie ma superbohaterów, przecież nie każdy znany superbohater posiadał nadprzyrodzone zdolności. Chociażby Batman, więc postanawia że sam zostanie superbohaterem i będzie walczył ze złoczyńcami i w obronie słabszych. Spotyka nijaką Hit Girl, z którą razem walczy ze złym szefem wszystkich szefów jakiegoś tam gangu.
W filmie dzieje się praktycznie coś non stop, jest mnóstwo śmiechu, wspaniale dobrana muzyka i bardzo dobra gra aktorów, szczególnie małej Chloe Moretz która gra Hit Girl, która jest naprawdę niesamowita. Kick-Ass zapewnia sporo zabawy także polecam.

Dla płci pięknej chociaż tak naprawdę to nie tylko, polecam komedię romantyczną pod tytułem "500 dni miłości". Przekonać do obejrzenia właśnie tego filmu jest to że ten film jest zupełnie inny niż cała masa komedii romantycznych. Ponad to że ma sporo naprawdę genialnych tekstów, włączając grę słów. Jest i zabawny i wyzwalający sporo emocji. W dodatku film ma zupełnie oryginalną końcówkę jak na komedie romantyczne. Na koniec dodam że może nie widziałem aż tak strasznie dużo komedii romantycznych ale "500 dni miłości" jest najlepszą jaką w życiu widziałem.

Na koniec jeszcze trzeci film, jeśli ktoś lubi filmy Quentina Tarantino i jeszcze nie widział "Bękarty Wojny" to gorąco polecam. Film posiada wspaniałą muzykę, genialną grę aktorów ( Brad Pitt z akcentem no i Christpoh Waltz jako Hans Landa powalają na kolana). Film jedynie może zniechęcić szczególnie Panie swoją brutalnością, bo miejscami film bywa mocno brutalny. Lecz poza tym to film zachwyca szczególnie świetnymi dialogami. Pierwsza scena w wiejskim domku na przykład no i oczywiście scena w pubie.

właśnie przymierzam się do tego filmu- też słyszałam, że jest świetny. A co do Tarantino (jakoś tak się złożyło, że dziś o Jego filmach rozmawiałam z koleżankami z pracy)- pewnie wszyscy widzieli- ale ja polecam szczególnie (poza Kill Bill'em oczywiście) Grindhouse- Death Proof. Trochę krwawy, ale ma świetny klimat i muzykę. Aktorki zagrały świetnie. W kilku słowach, nie zdradzając fabuły, to historia o tym jak trafiła kosa na kamień i że nawet największy psychol nie może czuc się bezkarny. Zresztą myślę, że filmy Tarantino mogłyby stanowic odrębny wątek- przynajmniej dla mnie

Zgadzam się, filmy Tarantina mogłyby być w udzielnym wątku
Nie wiem czy oglądaliście film "4 Pokoje", scenariusz pisał właśnie Quentin i w jednym z pokoi gra jedną z postaci (o ile dobrze pamiętam to nadzianego reżysera który nie ma co robić z kasą ). Krótko o filmie mogę powiedzieć że jest po prostu genialny (jeden z moich ulubionych i myślę że mieszczący się w powiedzmy moich top 5 filmów). Może poza nieco słabszym pierwszym pokoju z udziałem Madonny cała reszta jest rewelacyjna. Główną rolę odgrywa Tim Roth (ostatnio znany z serialu Lie, który również polecam ale i powinien Wam być znany z "Wściekłych Psów" ), gra on boya hotelowego pełniącego samotnie dyżur w jednym z hoteli który jest cały czas zalatany przez gości hotelowych nie dających mu odetchnąć przez całą noc. Właśnie po tym filmie Tim Roth został zaraz po Deepie ulubionym aktorem.

Drakist wczoraj oglądnąłem Kick-ass i rzeczywiście świetny, może nie jest wyjątkowo ambitny i nie ustrzegł się błędów ale jednak świetny. A jak Hit-Girl wywijała tym nożem motylkowym to mi się przypomniała Rachel z MP

Myślę że on z założenia nie miał być zbyt ambitnym filmem, miał po prostu bawić co reżyserowi udało się w 100% Czasami może zbyt przewidywalny, ale z drugiej strony co innego można by się spodziewać jak to że zło zostaje pokonane a dobro zwycięża. Co to by był za film o superbohaterach jakby było inaczej, prawda?

Niedawno oglądałam film "Remember me" i naprawdę mi się spodobał. Chociaż jako wampir Robert Patison denerwuje mnie nieopisanie to tu zagrał możliwie. Nie jest to na pewno film akcji, ale ciekawa obyczajówka. Nie pamiętam, kiedy ostatnio płakałam na filmie, ale tu łza zakręciła mi się w oku. Oczywiście nie jest pozbawiony wad.jednak polecam wszystkim!

Wiesz, chciałam ten film obejrzeć. Każdy mi mówił, że to takie romantyczne i pewnie romantycznie się skończy. Czytając o tym na internecie zawidłam się końcówką, bo podobno wcale taka romantyczna nie jest.
Emilie de Ravin nie pasuje mi to Roberta, znam ją z roli z LOST i nie przypadła mi do gustu.
Już lepiej trafili z Bellą w Zmierzchu.

Dla mnie końcówka była najlepsza, bo nie zależało mi na romantycznym zakończeniu, to było coś innego niż zwykle. Co do Emilie de Ravin to faktycznie mogli znaleśc jakąś aktorkę, która lepiej pasowałaby do Roberta (choćby pod względem wieku ) ale w ostatecznym rozrachunku ni wypada najgorzej.

Ostatnio ogladalam kilka bardzo fajnych filmow. Zaczne od SALT naprawde polecam wszystkim, fajne kino akcji ;] Dystrykt 9 oraz Pandorum, ale to tak bardziej dla milosnikow S-F, jesli chodzi o Pandorum, niby horror, amerykansko-niemiecki, ale bardzo ciekawa wciagajaca fabula, chociaz w niektorych momentach moze przynudzac, Dystrykt 9 dla milosnikow alienow ladujacych na Ziemi ;p

to teraz coś co mnie bardzo pozytywnie zaskoczyło

ostatnio środa z orange...każdy wie na czym to polega
przepełnione sale, wcześniejsze rezerwacje...
tłumy na Ślubach panieńskich...
ale Broń Boże o tym filmie!

wraz z bratem więc postanowiłam postawić na coś innego, ambitniejszego
nie tak rozchwytywanego jak w/w film

a mianowicie nowozelandzki Boy

już sama frekwencja na filmie mówiła wiele...

max moze z 15 osob na sali...
no nieźle, widać to musi być albo bezndziejne albo bardzo dobre

i na szczęście na druga opcja się sprawdziła i nie żałuje tej dychy wydanej na film

a o czym jest?
opowiada o chłopcu, Maorysie, fanie Michaela Jacksona i jego drodze do dorosłości

film o dorastaniu opowiedziany w tragi-komiczny sposób, z fenomenalną muzyką i niesamowitymi krajobrazami Nowej Zelandii ( LoTS może się schować niestety w tym aspekcie)

film o tym jak nasze dziecięce marzenia i fantazje zderzają się z brutalną, prawdziwa i dorosłą rzeczywistością
film który pozwolił mi przypomnieć sobie jak to jest być dzieckiem i widzieć świat przez różowe okulary
film który pozwolił mi jeszcze raz postrzegać świat na swój dziecinny nieskomplikowany sposób

film jakże przystępny, oglądany z ciągle rosnącym zainteresowaniem, mający wiele zabawnych sytuacji, a jednak z jakąś głębia i wywołujący refleksję

co ciekawe, w innych krajach można go zobaczyć tylko na festiwalach filmowych a u nas w Polsce taki gigant jak Cinema City postanowił go wyświetlać! ( niestety tylko w wybranych kinach)

więc warto wykorzystać okazję i pójść czasem na coś innego
tym bardziej że nie mniej przystępnego od wielu innych produkcji które zalewają nasze repertuary kinowe
a zdecydowanie ciekawszego!

gorąco polecam!

Skusiłam się i to było najlepsze, co mogłam zrobić Film naprawdę genialny, gra boska, wnętrza fantastyczne (choć te piwniczne kolory nie w moim typie, ale reszta niesamowita!). Fabułę śledziłam z zapartym tchem i cieszyłam się, że mogę obserwować cały ten taniec z zewnątrz. Nie chciałabym znaleźć się w skórze żadnego z nich ;p To się nazywa prawdziwe kino! Dzięki, Kielba.

Do listy mogę dodać "Bliżej". Jude i tam pięknie popisuje się grą aktorską. Stylistyka w pewnym sensie podobna do "Pojedynku", choć całość już nieco niższych lotów. Historia opowiada o relacjach między ludźmi, o tym jak związki różnią się między sobą, co nas pociąga, co trzyma przy sobie. Nie chcę mówić za dużo, żeby nie zdradzić fabuły. To jeden z tych filmów, które po prostu trzeba znać.

Filmy warte polecenia? Wczoraj byłam w kinie na "Social Network". Nie byłam przekonana, ale film jest super i naprawdę polecam Co mi sie podobało? Klimat i geniusz głównego bohatera (podziwiam informatyków, dla mnie to wszystko jakaś czrna magia), oraz sami bohaterowie i koncepcja filmu

film bardzo dobry, warty obejrzenia choć jak dla mnie nie rewelacyjny
można było więcej wycisnąć z tej historii

warta uwagi jest ścieżka dźwiękowa która wspaniale komponuje się z filmem
i Justin o dziwo dobrze zagrał!

Jakiś czas temu oglądałem na pozór nudny z oklepaną fabułą melodramat, ale się mile zdziwiłem od razu na samym początku muzyka..była świetna poza tym film był ciekawie wykonany, wzruszający i "głęboki"! Chodzi oczywiście o "Keith" być może ktoś zna ale jeżeli nie to polecam, mi się podobał.

Noo Justin naprawde niezle sobie poradzil. I oczywiscie sciezka dzwiekowa (jak moglam o tym zapomniec) jest kapitalnie wpleciona w sceny. Moim zdaniem zawsze można zrobić coś lepiej, ale ostatecznie naprawde mi sie bardzo podobalo i tak jak mowie- to co lubie w filmach to fajny klimat. A tutaj byl super.

Ja ostatnio nie bylam na niczym ciekawym ;p moge jedynie polecic jeden ze starszych filmow Vanity Fair. Targowisko próżności(2004r.), film jest kostiumowy, epoka bo ja wiem to chyba wczesny wiktorianizm, chociaz moge sie mylic, jakos nie pamietam zeby to bylo wyjasnione w filmie : D pewnie mam skleroze.