Jaka jest wasza opinia o tym dziele?

Ja czytając Silmarillion nie mogłem się od niego oderwać, tak mnie wciągnęła historia powstania Ardy. Kiedy czytałem Władcę Pierścieni przez cały czas byłem ciekaw jakie wydarzenia rozgrywały się wcześniej w Śródziemiu. Byłem ciekaw, jak zostało stworzone, skąd się wzięli ludzie, krasnoludy i elfy. Dzięki lekturze Silmarillionu mogłem poznać niesamowite historie dotyczące tego co się wydarzyło na długo przed akcję WP. Bardzo lubię czytać opowieści spisane w formie kronik, mają w sobie coś z opowiadań babć o starych czasach
Za najlepsze opowiadania spośród zebranych w tym dziele uważam opowieść o Berenie i Lutien oraz o Turnie Turambarze. Były bardzo piękne ale i bardzo tragiczne zarazem.

O tak Silmarillion jest świetny chociąż trzeba przyznać że ciężko się go czyta. Ja już nie pamiętam któe opowiadanie najbardziej mi się podobało bo czytałem dosyc dawno temu.
Ostatnio czytałem "Dzieci Hurina" jest to poszerzona wersja opowieśći o losach Turina i Nienor która znalazła sie w Silmarillionie. Opowieśc została dokończona przez syna Tolkiena Christophera.
Ktoś kiedyś powiedział: że Władca Pierscieni to Epopeja, Silmarillion to mitologia a Hobbit to bajka i ja się z tym zgadzam

Niespodzianką zapewne nie będzie, że "Silmarillion" również czytałam. Szczerze mówiąc to dzieło, było dla mnie ciekawe i pojawiały się interesujące wątki, chociaż trudne do ogarnięcia- za dużo wydarzeń, miejsc, postaci... Niemniej jednak mam ochotę po raz kolejny przeczytać Sila, mam nadzieję że tym razem wszystko spamiętam

Silmarillion przeczytałam chyba jeszcze w gimnazjum, więc tak jakoś z 7-8 lat temu, wiec nie pamiętam wszystkiego zbyt dokładnie
podobały mi się te dłuższe opowiadania o pierwszych ludziach, ponadto pamiętam, ze często spoglądałam na linie genealogiczne elfów starając się zapamiętać kto jest kim

Silmarillion jest chyba głównym powodem, dla którego tak cenię Tolkiena: stworzył świat kompletny, z własną historią, mitologią, kulturą oraz językiem
na całe lata można się w nim zagłębiać i za każdym razem znajdować co nowego i fascynującego
a jeszcze są inne książki: jakieś Księgi zaginionych opowieści czy coś w tym stylu, które również przeczytałam, bodajże były tam wcześniejsze wersje niektórych opowiadań z Silmarilliona
może kiedyś jak mi się zechce to zapoznam się z innymi książkami typu dzieci Hurina itp

Książka bardzo mi się podobała ale była ciężką książką ze względu na te nazwy.

Ta książka jest moją biblią! Czytałam ją setki razy, od początku do końca i na nowo. Kochałam te opowieści. Była taką esencją tych zdarzeń, bez zbędnego dopowiadania. Przez co najmniej 7 lat żyłam całkowicie w tym świecie. I szczerze nie wierzę by to była fikcja, po prostu to jest tak piękne że nie może być

Z moich ulubionych opowiadań w Silmarillionie były jak większość wymieniła o Berenie i Luthien (ach ten niepoprawny romantyzm ) o dzieciach Hurina i powstanie świata. Świat oparty na muzyce, jest to tak piękne i głębokie, że jak wrócę do domu muszę zacząć znów czytać tę książkę!

Mitologia. Zgadzam się. Jak wszystkie mitologie wymagała czasu. Nie dlatego, że nie była ciekawa - przeciwnie. Dlatego, że długo czasu przyswaja się te wszystkie szczegóły, do których później się szuka odnośników w WP i H. I to jest piękne! - wszystko ma swoją genezę - jest logiczne i poukładane przez kogoś, kto poświęcił temu całe życie. Nie widziałbym przeszkód, żeby bez straty wymienić Parandowskiego w podstawówce na Silmarillion