6 oczywiście przełknęłam to w 1 godzine co nei oznacza ze książka słaba spojna wszystko ma sens i oczywiście w świecie fantasy dużo wątków cały czas coś sie dzieje. Bardzo ciekawe i realistyczne opisy (na przykład porwanie Richarda)

Właśnie skończyłam i jestem pod dużym wrażeniem dlatego daję 6.
Wiem że późno zaczęłam ale nie miałam skąd wziąć książki:(

Dlaczego jeszcze się nie wypowiedziałam w tym temacie? No cóż nie ważne
Bez wątpliwości 6!!!

Na 6 .Bardzo dobra książka

Coz, ksiazka dobra w swoim gatunku :)

Bardzo podobaly mi sie prawa magii. Nieco draznil mnie epizod z Richardem uwiezonym przez Denne (rozumiem po co byl, jednak mi sie nie podobal - moze gdyby byl nieco krotszy?). Generalnie milo sie czyta- jest przygoda, sa ciekawe postacie, widac interakcje miedzy nimi.
Poniewaz moje pierwsze zetniecie z Terrym Goodkind'em odbylo sie poprzez serial (ktory takze ogladalam z przyjemnoscia) pewne kwestie byly dla mnie zaskoczeniem.
Tak czy inaczej, ksiazka raczej na plus :)

Szósteczka za to że ciekawe było nie tylko to gdy działa się akcja ale nawet przemyślenia Richarda i chwile spokoju ( np. jak wędrowali w stronę granicy ) , po za tym nigdy nie wiadomo kiedy spodziewać się jakiejś akcji ( np. gdy zaatakowały ich dwie chimery ) .

Dałam 4. Jest kilka ważnych powodów na taką a nie inną ocenę. Najpierw może powiem dlaczego 4, a nie 1 - Książka mnie wciągnęła, mimo długości czytanie (dużo stron, a czas ciężko znaleźć było) cały czas wciągała mnie do środka i ciężko mi było od niej odejść. Dużo ciekawych rozwiązań sytuacji - dla mnie niespodziewanych. Duża spójność, oraz otwartość tematu - Wszelkie podejmowane wątki nie były sprzeczne w najmniejszym stopniu z innymi przewijającymi się w tej książce. No i to że wiele rzeczy nie jest wyjaśnionych, co daje możliwość następnych książek, rozwinięcia sytuacji, tudzież po prostu pozwala czytelnikowi badać sprawę
A teraz dlaczego 4 a nie 6 - Początek strasznie mnie zanudził, do momentu spotkania Kahlan, prawie spałam, jakoś nie bardzo mnie interesowała dziwna roslina - ale to mogło być spowodowane tym że najpierw był serial który mnie do książki zachęcił, w którym to raczej od początku była akcja. Mój pierwotny plan co do książki było sprawdzenie czy jest tak dobra jak serial.
Część wątków było przeciągane, tak jak tresura, jak wychodzenie z Westlandu. Inną rzeczą było wielokrotne powtarzanie czegoś co było już powiedziane - nie do końca wiedziałam czy autor sobie przypominał co się wcześniej działo czy czytelnikowi.
No i tłumaczenie - strasznie raziły błędy Pani Targosz, w następnych tomach tak się wkręciłam ze miałam już je gdzieś

Ogólnie rzecz biorąc gdyby nie serial, po ksiażkę bym nie sięgnęła, gdybym sięgnęła szybko bym się zniechęciła, motorem do drugiego tomu, była przede wszystkim ciekawość. Widziałam już duże różnice między serialem a książką i byłam ciekawa jak potoczy się alternatywna rzeczywistość Richarda i Kahlan.

Książka ta również otrzymała taką ocene z perspektywy całej sagi - to iż w tym tomie naprawde tyle wątków się zaczęło! Inaczej książkę bym niżej oceniła.

Pierwsze Prawo Magii czytałem 3 razy. Za każdym razem coraz bardziej mi się podobała. Jedna z lepszych części. Ponadto mam do niej sentymentalne podejście (od niej rozpocząłem przygodę z Mieczem Prawdy). Podobało mi się wprowadzenie do sagi i wątek z księżniczką Violet. Ten tom jest wprowadzeniem do całego cyklu, dlatego na większość pytań znajdujemy odpowiedzi w kolejnych częściach przygód, co dla mnie jest ogromnym plusem.
Ogólnie, to czyta się bardzo fajnie .
6, chociaż niezbyt silne

Dałam 5. Książka jest rewelacyjna, naprawdę. Może poza początkiem; strasznie mnie męczyło czytanie pierwszych rozdziałów. Podobało mi się opisywanie Spowiedniczek, tresura Richarda przez Dennę... szkoda, że było tak niewiele o Darkenie Rahlu

Najlepsza z całej sagi. Świetna fabuła, wartka akcja, bohaterowie budzą emocje. No i Zedd! Uwielbiam go od pierwszej do ostatniej chwili.

Terry Goodkind do swojego świata wprowadza stopniowo, nie zasypuje czytelników zbyt wieloma informacjami za jednym razem, a jednak znamy otoczenie głównych bohaterów.
Niewątplią zaletą są dla mnie "złe" charaktery. Są ciekawe z psychologicznego punktu widzenia. Szczególnie interesująca jest Denna.

Daję 5

Daję 6. Bardzo dobra część, która na dobre wciągnęła mnie w całą sagę Miecza Prawdy. Szczególnie spodobał mi się motyw z granicą (jej mroczny klimat) stworzoną z magii zaświatów oraz trudnościami jakie sprawiła bohaterom przeprawa przez Królewską Bramę. Mimo wszystko zaciekawiła mnie sama postać Rahla Posępnego, który myślał, że jest niezwykle inteligentny i przebiegły a tymczasem dał się pokonać swojemu synowi w sposób tak banalny . Co ciekawe dosyć dobrze wspominam poboczny wątek w królestwie Tamarang z Rachel czy Gillerem :p.

zdecydowanie 6 brak jakichkolwiek zastrzeżeń

6! Moja pierwsza książka którą 'pochłonęłam'. Dość dawno czytałam ale większość dokładnie pamiętam jak to sobie wyobrażałam. Pierwsze spotkanie z chimerą, sercowymi psami, przejście przez granicę, wredna Violet i ten dworski malarz, gotowa na poświęcenie Kahlan, tortury Richarda, jeszcze wiele bym mogła wymieniać. Czytając już wiedziałam, że to dopiero początek. Powód był prosty: znakomita historia, interesujące postacie i nie banalne morały

Pierwsze Prawo Magii, pierwsza książka, pierwsze spotkanie z Richardem i Kahalan. U mnie jest na szczycie książek Goodkind-a.

Daję 5-tkę, może dlatego, że widziałem to już w serialu i czytanie o tym samym (tak wiem, w książce byłoooo o wiele lepiej i więcej wątków) było dla mnie troszkę katorgą Nie lubię czytać/oglądać to co już czytałem/widziałem.

Pierwsze prawo magii oceniam na 4.