Tego szarego, jesiennego dnia w Pałacu aż huczało od plotek. Źródłem zamieszania było ogłoszenie, odczytywane przez służbę podczas śniadania we wszystkich wspólnych salach. Ogłaszano mianowicie, że o zachodzie słońca wszyscy mieszkańcy mają stawić się w głównym holu, aby wysłuchać przemówienia Ksieni.
Wieść rozeszła się w mgnieniu oka i stała się głównym tematem rozmów prowadzonych przez mieszkańców Pałacu. O Co może chodzić? Co Ksieni chce nam przekazać? Ludzie prześcigali się w domysłach.
- Słyszałam – mówiła jedna z Sióstr do swoich przyjaciółek – że Ksieni chce abdykować!
- To niemożliwe – odpowiadała inna – Ksieni nie może abdykować ze stanowiska. Nigdy dotąd to się nie zdarzyło.
- A co wy tam wiecie – twierdziła trzecia – to nie Ksieni chce abdykować, tylko Administrator Sever, ten, którego zwą Ordenem.
Wszystkie panie odwróciły się jak na komendę, usłyszawszy kroki za plecami:
- Słyszałyście już? Wiedźma odchodzi – szepnął, zbliżywszy się, chłopiec stajenny.
- Spadaj, gnoju! Nawet wiedźmy nie widziałeś, a takie rzeczy gadasz…

Kiedy zatem nadszedł zmierzch, główny hol wypełnił się aż po brzegi, a od niezliczonych szeptów głośno tam było niczym w ulu. Ludzie stali grupkami na parterze, ale mnóstwo osób zapełniało też balkony na pierwszym i drugim poziomie. Górny rząd balkonów rozjaśniał blask ostatnich promieni zachodzącego słońca.
Kiedy blask zaczął zanikać, przez dwuskrzydłowe drzwi do holu wkroczyła Ksieni Margoo. O krok za nią szli Wiedźma JDu oraz Sever, zwany Ordenem, a na ich obliczach odmalowywał się wielki smutek. Szmer rozmów cichł, w miarę jak zebrani dostrzegali nowo przybyłych. Idąc spokojnym krokiem, trzy postacie przemierzyły hol, krocząc po podłodze ułożonej przemiennie z jasnych i ciemnych desek, i zatrzymały się pod centralną kopułą. Cisza, która zapanowała w sali, była wręcz przytłaczająca.
Po dość długiej chwili zebrani usłyszeli głos Margoo:
-Niech zbliżą się Koneserka Nea, Moderatorka Patiku oraz Ekspert Soosek!
Tłum zafalował, szukając wzrokiem wymienionych. Ci stali blisko centrum holu, więc nie musieli przebijać się przez ciżbę, aby stanąć przed obliczem Ksieni.
- Na podstawie wydanego dzisiaj edyktu ogłasza się, co następujue:
Stojące obok mnie osoby, a więc w kolejności JDu, Nea, Patiku, Sever oraz Soosek, postanowiły – z różnych przyczyn – złożyć piastowane przez nie urzędy. Rada Pałacowa postanowiła nie wyrażać sprzeciwu wobec ich decyzji.
Ksieni przerwała mowę, popatrzyła po twarzach zebranych przed nią osób.
- Ośmielę się twierdzić – kontynuowała po chwili – że wiele ze swojej chwały i blasku ten Pałac zawdzięcza właśnie Wam. Przeto niech wolno mi będzie wyrazić, w imieniu moim oraz wszystkich zamieszkałych, najszczersze podziękowania za trud włożony w wykonywanie Waszych obowiązków. Wszyscy jesteśmy wam dozgonnie wdzięczni. Pamiętajcie, że Pałac zawsze będzie waszym domem, i chcemy abyście czuli się tu równie dobrze jak przedtem. Dziękujemy.
Zebrali w holu patrzyli z niedowierzaniem, jak Ksieni Margoo klęka na jedno kolano i pochyla głowę, składając hołd swoim, byłym już, współpracownikom.
I jak trzcina na jeziorze ugina się pod nagłym podmuchem wiatru, tak tłum w holu pochylał się, oddając ustępującym niemy salut.
Po nieskończenie długiej chwili podniosła się Ksieni, a po niej zaczęli wstawać wszyscy zebrani. Jeszcze raz w dniu dzisiejszym mieli okazję usłyszeć jej głos:
- po tych smutnych nowinach, czas na trochę weselsze. Niech zbliżą się Kulturoznawca Barracus oraz Fenrin.
Tym razem potrwało nieco dłużej, jako że wywołani musieli przeciskać się przez tłum.
- Barracusie, na mocy tego samego edyktu od dziś będziesz sprawował obowiązki Konesera, a twój urząd i tenże zostanie połączony w jeden. Czy przyjmujesz?
- O tak, Ksieni, przyjmuję – odpowiedział z uśmiechem Barracus.
- Fenrinie, Rada Pałacowa postanowiła mianować Cię Administratorem. Czy przyjmujesz?
Fenrin był zbyt oniemiały by odpowiedzieć, więc klęknął tylko i z oddaniem ucałował pierścień Ksieni.
- Chyba nie muszę Wam przypominać, że czeka na Was mnóstwo obowiązków, ale znając Was od dłuższego czasu, nie wątpię, że będziecie je wykonywać sumiennie i z oddaniem.
- Jest jeszcze jedna sprawa… przeciwko Moderatorowi Eruanno wytoczone było oskarżenie o stronniczość. Rada pałacowa bezapelacyjnie oddaliła te zarzuty, o czym poinformuje nowo mianowany Administrator w osobnym edykcie. To wszystko, moi drodzy – zakończyła Ksieni, po czym wymaszerowała z sali.

Do kroniki pałacowej zanotował
Rajek, starszy skryba.


słowa te oddają wszystko co czuję. Dziękuję Wam kochani! Obiecuję że będę o forum dbać

Dziękuję Wam wszystkim. Tworzenie tego miejsca było wieeelką przyjemnością! Jestem niesamowicie dumny z tego jak to nam wszystkim udało się to stworzyć. Ale pora już na mnie! Pora na zmiany!
Do pozostałego zarządu: wiem, że poradzicie sobie beze mnie bo i tak już sobie radziliście od jakiegoś czasu, a przecież Fen wchodzi na moje miejsce. A tak jak mówiłem służę pomocą i jeśli jeszcze jakieś pomysły pojawią się w mojej głowie to podzielę się.
A do Was, Dzieci - innych użytkowników: bądźcie grzeczni jak za moich czasów! Oczywiście nie odchodzę na dobre, bo jak to tak! Będę użytkownikiem na forum i jak będzie się źle działo to wpadnę i znowu zrobię rewolucję! ; )

Ojej, nie spodziewałam się tego po Pałacu... ^^ Dziękuję.
Też nie będę pisać kwiecistego pożegnania, bo przecież nigdzie się nie wybieram. Zrobiłam wszystko, co mogłam i cieszę się, że odbudowaliśmy forum po upadku starego. A jak niektórzy z Was pamiętają, były to chwile grozy. Dzięki, że daliście mi możliwości, by włożyć w to forum trochę więcej z siebie. A teraz ja z przyjemnością przekazuję je Fenowi. I niech Wam nie przejdzie przez myśl, że ma to coś wspólnego ze stanowiskiem Consigliere!
Sever - pracować z Tobą i odchodzić to po prostu jest zaszczyt Margoosia, trzymaj towrzystwo w ryzach

Jestem zaszczycony tym, że Pałacowa Rada obdarzyła mnie tak wielkim zaufaniem i właśnie mnie wybrała na to stanowisko. Mam nadzieje, że sprostam Waszym oczekiwaniom i na to że uda mi sie być choć po części takim Administratorem jakimi byli JDu i Sever. Dziękuję Wam, za to co zrobiliscie dla forum, będe to kontynuował najlepiej jak potrafię.

Nie wiem czy obecne zmiany wyjdą serwisowi na lepsze, ponieważ serwis tworzą zwykli userzy, a nie administracja, która tylko im pomaga tworząc forum jeszcze bardziej przyjazne każdemu. Ale pozostaje życzyć Wam powodzenia..
Wy jesteście tylko filarami (świata) ;p

Od czasu ostatniej rewolucji, dobre pięć miesięcy temu, nie było w głównym holu takiego tłumu. Znów między mieszkańcami krążyły plotki i spekulacje:
- Ksieni odchodzi? – pytała jedna.
- Mówiłam ci, Ksieni nie może odejść. Nigdy. Aż do śmierci – tłumaczyła kolejna.
- No to kto niby? Fenrin? Przecież dopiero co zbieraliśmy się żeby uczcić jego awans, niemożliwe…
- Nie wiem, może ktoś inny? Skryba Pałacowy?
- Kto by dla niego robił takie zamieszanie – przewróciła oczyma rozmówczyni.
Szepty zamarły, gdy tylko Ksieni i Fenrin wkroczyli do holu. Jak zwykle, musieli przedefilować przez cały przedsionek, aby na koniec zatrzymać się pod główną kopułą.
Dość długo stali tam, nie mówiąc nic, aż w holu zapadła niczym nie zmącona cisza. Wtedy to Ksieni niespiesznie odwróciła się, wyciągając przed siebie prawą rękę. Zafalowały jej długie, krwisto rude włosy, promień światła odbity od złotego pierścienia poleciał gdzieś w niebyt.
Wzrok wszystkich mieszkańców podążył we wskazanym kierunku. Jeszcze nie wierzyli…
- Eruanno. – rozległ się cichy jak szelest skrzydeł ćmy głos Margoo.
… i wtedy w tłumie zawrzało. Jak to! Ten, który nosił zieleń?! Ten, który został jedynym męskim przedstawicielem Mord-Sith? Ten, który był najważniejszym doradcą, prawą ręką Ksieni? Prawdziwy Poszukiwacz Prawdy? Jeden z Mistrzów Gry? ON? Nie, tego się nikt nie spodziewał…
ON zaś podszedł niespiesznie i stanął naprzeciw Władających, dumnie wyprostowany, a na jego twarzy nie odmalowywał się najmniejszy ślad jakichkolwiek emocji.
Ksieni starała się przemawiać pewnym głosem, choć wychodziło jej nienajlepiej:
- Zgodnie z Twoją wolą, przyjmujemy zrzeczenie się pełnionych przez Ciebie funkcji – Margoo pochyliła głowę – być może w delikatnym ukłonie, a może w nieskutecznej próbie ukrycia łzy, która stoczyła się po jej policzku. Dziękujemy ci, za to co zrobiłeś dla Pałacu, bez Ciebie nie bylibyśmy tu gdzie jesteśmy.
I przytuliła go. Tak po prostu. Po przyjacielsku.
Pomruki zdziwienia przerodziły się w skromne brawa, które szybko rozprzestrzeniły się po całej Sali. Kiedy te już ucichły, wezwano Elenwe, która szybko przecisnęła się przez tłum i wyszła na środek.
- Na mocy wydanego w dniu dzisiejszym edyktu, Elenwe, zwana również Elfką, otrzymuje stanowisko Moderatorki Globalnej. Gratulacje!
Eruanno zdjął stułę zakończoną zielonymi frędzlami – symbol jego urzędu, i zawiesił na szyi nowo mianowanej Moderatorki. Po cichych oklaskach wszyscy rozeszli się do swoich zajęć.
Tylko Mord-Sithek stał ciągle w tym samym miejscu, ze swoim nieodgadnionym wyrazem twarzy.

Wg relacji Fenrina spisał
Rajek, Starszy Skryba.

Gratuluję Elen. Sprawuj się dobrze

Natomiast dla Eru, w podzięce za pracę i zaangażowanie, mamy godne miejsce wśród Dobrych Duchów naszego forum. Mam nadzieję, że nadal będzie służył nam radą.

To teraz kilka słów ode mnie, nie jestem dobra w przemówieniach więc wybaczcie

Nie wiem czy jeszcze jest coś do dodania, może tylko tyle że chce podziękować za zaufanie jakim mnie obdarzono. Biorąc pod uwagę mój krótki staż na tym forum, a jeszcze krótszy na czatach i życie w tym forumowym społeczeństwie - czuję się niezwykle zaszczycona. Dam z siebie wszystko by to zaufanie nie poszło w las. Mam nadzieję że uda mi się choć w połowie tak świetnie pracować jak mój poprzednik.

Bardzo się cieszę z tej nominacji, właściwie zdziwił bym się, gdyby na to stanowisko trafił ktoś inny niż "Tyranka"

Oczywiście dziękuję Eru za dotychczasową współpracę, odwalił kawał dobrej roboty na forum.

Gratulacje Elen! Naprawdę na to zasłużyłaś

- Dość tego, Siostro! - ryknęła stara już kobieta. - Nie będę tego więcej słuchać! Udasz się teraz do katakumb i zajmiesz wiosennymi porządkami. Lepiej, żebyś po powrocie nie gadała już takich bredni, bo Stwórca mi świadkiem, wrócisz do poziomu nowicjuszki - syknęła, łypiąc groźnie na młodszą czarodziejkę. Carla chciała powiedzieć coś jeszcze na swoją obronę, jednak wiedziała, że nie ma to najmniejszego sensu. Jej dobre intencje stały się powodem kary...
Pokornie udała się więc w wyznaczone miejsce, nie wdając się już w dyskusje. Mijała olśniewające korytarze i świeżo wyczyszczone klatki schodowe, by ostatecznie dotrzeć do tej najmniejszej. Rozpaliła płomień nad dłonią i z grymasem na ustach zeszła spiralnymi schodami na samo dno Pałacu - tam, gdzie prawie docierał śmiech Opiekuna.
Dołączyła do garstki ludzi, którzy zajmowali się sprzątaniem katakumb, ale jej myśli wciąż trwały na powierzchni. Nie mogła przestać wspominać, jak dzisiejszego ranka Ksieni poprosiła ją, by pomogła jej wyszykować się na wieczór. W głowie Carli dzwoniły jej słowa:
- Muszę dziś wyglądać wyjątkowo. Pomóż mi upiąć włosy - poprosiła i Siostra Carla zauważyła, jak drżą jej palce. Zapytała, czy coś się stało, a wtedy Ksieni odparła:
- Stwórca zsyła nam zmiany, Siostro, ale nie obdarowuje nas gotowością.
Carla czuła ciężar owych słów, było w nich coś, co sprawiało, że natychmiast zaszumiało jej w głowie. Kiedy Ksieni zapytała, która z jej sukni będzie najbardziej odpowiednia, wykorzystała okazję i zapytała, co to za okoliczności. Kilka krótkich słów odpowiedzi ścisnęło jej serce, nie pohamowała łez, nie mogła. Zmusiła się, by przygotować suknię dla Ksieni i opuściła jej komnaty, chcąc poinformować najbliższe jej Siostry. Tak bardzo chciała, by pożegnały Ksieni, jak należało, by mogły oddać jej cześć...
A teraz nawet nie mogła być tam na górze.
Zacisnęła usta i ze złością ruszyła ku wyjściu. Jeśli kiedykolwiek w życiu nadszedł moment, by zaniechać pokory, to właśnie był ten dzień. Nie będzie siedziała w norze, kiedy jej najwyższą powinnością jest teraz okazać drogiej Ksieni całą swoją wdzięczność. Biegła, ile sił, przeciskała się przez tłum, który zebrał się w głównym holu aż dotarła prawie pod samą kopułę. Ksieni stała tam obok Fenrina. Ostatnie promienie słońca złociły jej policzek. Wraz z tym zachodem dobiegał końca okres jej panowania. Carla zdała sobie sprawę, że chociaż otacza ją tłum, wkoło panuje idealna cisza. Nikt nic nie mówił. Zrozumiała: wszyscy już wiedzieli to, co ona. Podeszła kilka kroków bliżej i pokłoniła się przed swoją przełożoną, a za nią podążyli wszyscy zgromadzeni.

Przekazał Złocisty Dobry Duch.

Dziękuję Wam Kochani, że wytrzymaliście, mimo wszystko, na tym forum pod moimi rządami. Mam nadzieję, że Fenrin będzie dobrze się sprawował, a jak nie, to pewien Dobry Duszek go nawiedzi ;P

Będę nad Wami czuwała

Przyszło nam pożegnać kolejną osobę, ze swojego stanowiska odchodzi nasz Moderator - BA. Bardzo dziękuje Mu, w imieniu forum i swoim, za współprace.
Tym samym nie pozostaje nikt na stanowisku Moderatora, które jest likwidowane - pozdrawiam Elen

Dziękuje BA za współpracę. Zrobiłeś dla nas naprawdę wiele.

Od dawna nie zbierali się w tej sali na oficjalny nakaz, nikt nie wiedział cóż teraz ma się zdarzyć, ale do tego byli już stosunkowo przyzwyczajeni…
- Z okazji walentynek… - zaczął Fenrin, a przez tłum przeszły szepty zaskoczenia – Nie, czekajcie, to jednak nie ma wiele wspólnego z tym – odkaszlnął i podjął znów – Ponad rok temu, kiedy dostąpiłem zaszczytu objęcia tego stanowiska, obiecałem, że nie będę wygłaszał długich przemówień. Także i tym razem mam nadzieję zająć jak najmniej Waszego cennego czasu. Nie mógłbym jednak nie wspomnieć dziś o kilku osobach, stąd chciałbym podziękować w szczególności Ksieni Margoo oraz reszcie tak zwanej „starej gwardii”, która pomagała mi gdy stawiałem pierwsze kroki na tym stanowisku. Także Eru, Elen oraz BA, za moderowanie forum i wszelkie inne zasługi. Daikinowi, za rysowanie wspaniałej mapy. Zaanowi oraz Icie, za użyczenie nam swoich serwerów i tym samym zaoszczędzeniu forum niemałych wydatków. Oraz wszystkim innym, za tworzenie tego forum, w końcu to Wy, zwykli userzy, jesteście tu najważniejsi. Dziękuje również Rajkowi, za bycie nieocenionym Skrybą, technicznym, skarbnikiem, czarnym, grajkiem i pozwolę sobie nie wymieniać wszystkich tytułów, wszak obiecałem, że będzie krótko. Jak już się możecie domyślać, pragnę odejść na, bądź co bądź, dość wczesną emeryturę, a swe obowiązki zostawiam na barkach Rajka, który, tak uważam, spośród wszystkich jest najlepszym kandydatem.
Zdrowie nowego Administratora!

Dziękuję Ci Fenku z całych sil za prace włożoną w nasze forum i życzę miłego bycia złotym

*Margoo ukradkiem otarła łzę i odeszła.

Również dziękuje Fen. Było mi niezmiernie miło z Tobą współpracować i trzymać to forum przy życiu. Mam nadzieję że wraz z rezygnacją ze stanowiska, nie zrezygnujesz z naszego towarzystwa

Oraz Gratulację dla nowego Admina za jakże wielki awans

I tego ludzie - nie panikujcie, nie pozwolę na tyranie Czarnego

Witam pięknie.

Jako, że poprzednie położenie Pałacu w sieci z kilku powodów przestało być korzystne, wraz z dzielną Elenwe silną magią działając, podnieśliśmy gmach i posadowiliśmy na nowych fundamentach.
A po polsku, zmieniliśmy serwer
A teraz, już po szczęśliwych przenosinach, wypada, ażeby trochę posprzątać. Co niniejszym uczyniliśmy.

Grupa Redaktorów została wyczyszczona do połysku. Dokładniej, wszyscy odeszli do lamusa, gdyż ostatnią aktywność przejawili, jeśli się nie mylę, przy okazji premiery Pierwszej Spowiedniczki.
Jednocześnie z wielką uciechą pragnę zakomunikować, iż nowym Redaktorem i Opiekunem Strony zostaje Wisienka91, i mam szczerą nadzieję, że nasza współpraca okaże się co najmniej owocna - czego i nam, i Wisience serdecznie życzę
Grupa Technicznych również została wyczyszczona - to znaczy ze pastujący do tej pory funkcję Technicznego Dudmił (czyli administrator poprzedniego serwera) abdykuje, a nowym technicznym zostaje doświadczony już w tym fachu były nasz współpracownik, ZaanAnai (aktualny administrator serwera).
Grupa Szarych Eminencji była grupą tymczasową, a jej funkcjonowanie właśnie dobiegło końca.

To w sumie wszystko. Byłym już współpracownikom dziękuję serdecznie za wkład w tworzenie naszego serwisu (chociaż zaprawdę, niektórym nie mam za co dziękować).
Nowo zaś mianowanym gratuluję, i życzę powodzenia.